Yaramaz bir stajyer ve insanların düğmelerine basma konusunda uzman olan Jun ile kendisi gibi çocuklara asla tahammül edemeyen sakin ve düzenli bir adam olan Sorn, tanıştıkları günden beri anlaşamıyorlar. Diş macununa tuz eklemekten kişisel eşyalarını saklamaya kadar Jun’un bitmeyen şakaları Sorn’un ondan nefret etmesine neden oldu. Ancak kaderin bir mizah anlayışı vardır. Jun beklenmedik bir şekilde alışılmadık bir durumda Sorn ile karşılaştığında, gariplik olarak başlayan şey kısa sürede karmaşık bir ilişkinin başlangıcına dönüşür. Bir zamanlar kararlı bir şekilde “Çocuklardan hoşlanmıyorum” diyen adam, kendisini yavaş yavaş alışılmadık duygularla sarsılmış halde bulur. Çatışmadan yakınlığa, rahatsızlık ve sevgi arasındaki çizgi bulanıklaşmaya başlar.